Stargen 002 to nowoczesny enzym niskotemperaturowy, dedykowany do zacierania skrobi natywnej - czyli rodzimej, czystej - natomiast w przypadku zacierania mąki razowej (przesianej przez sito o oczku nie większym niż 0,55mm) wymagany jest dodatkowo enzym (Celustar XL) hydrolizujący białka. Przykładowo, zacieranie 25kg skrobi natywnej realizujemy w dowolnym fermentatorze o pojemności 120÷150 litrów podgrzewanym np. elektrycznym kocem grzewczym. Konieczna jest (a przynajmniej  bardzo wskazana) dobra termoizolacja fermentatora, pomocna podczas utrzymywania temperatury pierwszej fazy scukrzania w zakresie 53÷60°C przez 48 godzin. Dzięki termoizolacji zostaje spowolniona utrata ciepła - to w dużym stopniu ułatwia pracę, czyniąc ją mniej absorbującą.

     Bardzo ważną nowością niskotemperaturowej metody zacierania jest to, że dzięki stosunkowo niewielkiej  temperaturze potrzebnej do prawidłowego działania enzymu, cały proces jest możliwy do przeprowadzenia w pojemnikach wykonanych z tworzyw sztucznych - nie są już do tego konieczne bardzo kosztowne kwasoodporne kotły o dużej pojemności z płaszczem grzejnym, zapobiegającym przypaleniom.

    Pojemnik użyty do zacierania powinien być czysty i wolny od zanieczyszczeń organicznych, jest to ważne szczególnie przy korzystaniu z enzymów niskotemperaturowych.

    Kolejność postępowania przy zacieraniu (scukrzaniu skrobi):

• Na wstępie należy ustalić startowy, początkowy poziom cukru w zacierze przeznaczonym do fermentacji, jaki chcemy uzyskać w wyniku scukrzania skrobi (konwersji) - od tego zależy ilość użytej wody, a ściśle: stosunek ilości wody do ilości skrobi - tu pomocny będzie nasz Alcolator. Sugerujemy poziom 24÷30 Blg i następnie użycie drożdży gorzelnianych typu Turbo.
• Temperatura zacieru powinna być utrzymywana w zakresie 53÷60°C.
• Należy ustalić kwasowość zacieru na poziomie pH = 5÷6. Do ustalania kwasowości najlepiej użyć małych dawek 10% kwasu fosforowego H3PO4, który będzie częścią pożywki dla drożdży - po każdej dawce kwasu, a przed kolejnym pomiarem pH konieczne jest energiczne wymieszanie zacieru - zabezpieczy to przed brzemiennym w skutki zafałszowaniem pomiaru. Do kontroli optymalnego poziomu pH, czyli oznaczania kwasowości przeznaczone są tzw. papierki wskaźnikowe (lakmusowe, fenoloftaleinowe itp.). Są one produkowane dla różnych zakresów pomiarowych, opakowanie zawiera kolorową skalę porównawczą do określenia poziomu pH.
• Uwodnić całą dawkę enzymu w 0,5 litra wody o temperaturze ok. 40°C i dodać do zacieru mieszając.
• Mieszać zacier w odstępach 6 do 8 godzin,utrzymująć temperaturę 53÷60°C przez 48 godzin.
• Po upływie 48 godzin należy zmniejszyć wartość pH do 3,5÷4 (obniżenie ph do tego poziomu w dużym stopniu zabezpieczy zacier przed zakażeniem bakteriami octowymi i mlekowymi, najprościej można tego dokonać za pomocą kolejnych małych dawek 10% kwasu fosforowego - podczas tej czynności należy znowu energicznie mieszać zacier i systematycznie kontrolować wartość pH za pomocą wspomnianych wcześniej papierków wskaźnikowych!) i pozwolić samoistnie opaść temperaturze do ok. 30°C w zależności od posiadanych drożdży, nie zapominając o mieszaniu w odstępach 6 do 8 godzin.
• Dodać drożdże i pożywkę (uwaga: zaciery z mąki razowej nie wymagają dodawania pożywki).
• Fermentować zgodnie z instrukcją podaną na opakowaniu użytych drożdży, po rozpoczęciu fermentacji nie należy mieszać zacieru - jego temperatura może wzrosnąć nawet do 35÷37°C, zależy to od zastosowanych  drożdży. Zacier powinien odfermentować do ok. 0÷2 Blg.
• Po ustaniu fermentacji zacier o temperaturze otoczenia należy odgazować energicznie mieszając i pozwolić na samoistną sedymentację, następnie zlać znad powstałego osadu - to eliminuje groźbę przypalenia w przypadku bezpośredniego ogrzewania kotła palnikiem gazowym lub elektrycznymi grzałkami zanurzonymi.                                                                                                                                              UWAGI:
• Podana końcowa wartość Blg = 0÷2 jest prawidłowa dla zacieru wykonanego jak w opisie - jest to ciecz lepka i cukromierz prawidłowo wyskalowany dla czystego roztworu woda/cukier powinien wskazywać (po całkowitym przefermentowaniu cukrów w zacierze) wartość Blg w zakresie 0÷2. Pomiar powinien odbyć się w płynie o temperaturze zbliżonej do 20°C - obecnie gęstościomierze wypornościowe (areometry) skalowane są w  temperaturze 20°C, dawniej było to 15°C.
• Do zakwaszania zacieru (konieczność uzyskania odpowiedniego poziomu pH) najlepiej użyć kwasu fosforowego H3PO4, ponieważ związki fosforu są pożywką dla drożdży, a sam kwas fosforowy (ortofosforowy) jest stosunkowo słabym, a przez to "bezpieczniejszym" kwasem, ale ostatecznie można też użyć ogólnie dostępnego 30% kwasu siarkowego używanego w akumulatorach (świeżego!). W celu ułatwienia precyzyjnego dawkowania należy rozcieńczyć używany kwas do poziomu 10%, czyli np. jeżeli wyjściowe stężenie kwasu wynosi 30%, a pożądane końcowe 10%, to należy dodać 100ml kwasu 30% do 200ml wody. Ważną zasadą przy rozcieńczaniu kwasów - szczególnie przy rozcieńczaniu stężonego H2SO4 - jest wlewanie małymi porcjami odmierzonej ilości kwasu do odmierzonej ilości wody, nigdy odwrotnie: grozi to pryskaniem gorącego, żrącego roztworu podczas wysoce egzotermicznej hydratacji stężonego kwasu. Pewną wadą stosowania kwasu siarkowego do regulacji poziomu pH jest fakt wprowadzania do zacieru siarki, a tego w miarę możliwości należy unikać.
• WAŻNE: Podane warunki zacierania (temperatura, pH i wynikający z tego czas) są wyraźnymi zaleceniami producenta enzymu Stargen 002 i są zoptymalizowane dla otrzymania najlepszych wyników konwersji. Zalecany przedział temperatury jest czynnikiem najważniejszym i głównie od niej zależą pozostałe wartości; jeśli nie jest możliwe utrzymanie zalecanej temperatury (53÷60°C) i będzie ona niższa, to spowoduje to znaczne wydłużenie normalnego czasu (48h) pracy enzymu, 1,5 lub 2-krotne. Jeżeli natomiast z dowolnej przyczyny enzym ma pracować dłużej niż 48h (właśnie np. z powodu temperatury niższej od 53C°), to według zaleceń producenta należy zwiększyć kwasowość początkową, startową, do pH 3,5÷4 poprzez odpowiedni dodatek kwasu. Inną ważną przyczyną takiego zwiększenia kwasowości jest zmniejszenie podatności zacieru na zakażenie bakteriami octowymi lub mlekowymi podczas dłuższego czasu potrzebnego do zakończenia pracy enzymu. Trzeba też podkreślić, że przeprowadzanie procesu w warunkach innych od zalecanych przez producenta nie gwarantuje otrzymania najlepszych wyników - konwersja skrobi najprawdopodobniej będzie wtedy mniejsza, niecałkowita; bezpośrednim efektem będzie osiągnięcie niższego wyniku wskazania cukromierza, niż możliwy do osiągnięcia w optymalnych warunkach zalecanych dla enzymu Stargen 002.                                                       

         Sprzedawany i dostarczany w opakowaniu izotermicznym. Gwarancja 12 miesięcy przy zachowaniu warunku przechowywania w temperaturze 0÷15°C. Przechowywany w podanych warunkach enzym zachowuje aktywność przez 12 miesięcy na poziomie 100%, po upływie tego czasu jego aktywność spada poniżej normy. Bardziej korzystne jest przechowywanie biopreparatu w niższych temperaturach z podanego przedziału.

          Nie zamrażać - zamrożenie spowoduje całkowite zniszczenie biopreparatu!